Çöpleri Yere Atmayacaksak Nereye Atacağız?

2003-2004 yılları arasında yürütmüş olduğum Çevre ve Temizlik Kulübü asil üye görevim dolayısıyla bu yazıyı yazmayı başta Ali Fuat Başgil İlköğretim Okulu olmak üzere sınıf öğretmenime, kulüp başkanı arkadaşlarıma ve yardımcılarına karşı bir sorumluluk bilirim.
Henüz 3. sınıftayken yürütmüş olduğum bu görev bende çevre ve temizlik bilincinin küçük yaşlardan itibaren gelişmesine ve bunun bir sorumluluğa dönüşmesine sebep oldu. Yazının derinliklerine inmeden önce tüm bu çocukluk anılarımla sizlere asıl vermek istediğim mesaj olayın tarihselliğidir.
Yerlere çöp atmamam gerektiğini öğrendiğim küçük yaşlarımdan itibaren yalnızca kendim  uygulamakla kalmayıp çevremdeki herkese de bunu uygulatmak mecburiyetinde hissettim. Kulüp üyeliğim boyunca teneffüslerde okul bahçesinde yere çöp atanları önce sözlü uyardım daha sonra numaralarını ve sınıflarını öğrenerek küçük defterime not ettim. Herkesin içi rahat olsun not defterim maalesef kayboldu. Bahçedeki çöplerden sonra sıra okulun çevresindeki çöplere gelmişti. Temizlik haftasında öğretmenimizin izinde "neden buraları belediye temizlemiyor ya da bu zamana kadar temizlememiş" diye durup düşünmeden eldivenlerimizi elimize takıp poşetlerimizi yanımıza alıp okulun etrafındaki çöpleri temizlemeye başladık. Temizliğin son saatlerine doğru öğretmenimiz beni kibarca ikaz ederek meseleyi abartmayarak temizliğe devam etmem gerektiğini yollardaki çöpleri toplamanın şuan ki görevimiz olmadığını söyledi. Daha sonra kulüpteki görevimden ani bir kararla ayrıldım demek isterdim fakat neyse ki onlar beni kovmadan yaz tatili geldi. Sonraki yıl müzik kulübüne kaydoldum. Koro anılarımı başka yazılarımda elbette anlatacağım.
Sonraki yıllarda ebeveynlerimin çevre temizliğinin önemine dair bilgilendirmeleriyle gittiğimiz sahillerdeki, piknik yerlerindeki etrafa atılmış çöpleri topladık.
21. yüzyılda insanlar tüketimlerini çöp aşamasına getirmişken evet biz hala yere çöp atanları uyarıyoruz, ayıplıyoruz, gittiğimiz sahil ya da mesire alanlarındaki çöpleri topluyoruz. Bunu bazen küçük çocuklarla da yapıyoruz inanın çocuk olsa o çöpü atmaz derken atılan o çöpü bir çocuk kaldırıyor.
Ne söylüyorum nereye varmak istiyorum? Çöplerin yok olmadığının farkındasınız değil mi? O yüzden çöplerimizi lütfen çöp kutularına atalım. Yere çöp atmaya yeltendiğiniz anda iki adım uzağınızda emin olun bir çöp kutusu sizi bekliyor olacak. Bizzat talimatı ben verdim.
Çöpleri çöp kutusuna atmayı başardığımızda ikinci aşama olarak geri dönüşüm, sıfır çöp gibi meselelere uzun uzun değineceğim.
Kemerlerinizi bağlayın, inişe geçiyoruz ve lütfen iniş sonrasında çöplerinizi koltuklarınızda bırakmayınız. Ya da koltuk kenarlarına çöp sıkıştırmayınız.
Dip not: İlkokulda müdür yardımcımız sınıfa gelip "siz evinizde de çöpleri yere mi atıyorsunuz? Evinizde atmadığınız gibi okulda da atamazsınız" demişti. Bu sözlerin beni derinden etkilediğini kabul ediyorum.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

annem gül'dü çiçekler girdi gönlüne'

kendi evimde deplasmandayım

hüznün ertesi