Harikalar Diyarı Video Çalışması Üzerine Değerlendirme

-
15. İstanbul Bienali kapsamında Galata Rum İlkokulu'nda sergilenen Erkan Özgen'in Harikalar Diyarı (2016) isimli çalışmasına dair bir değerlendirme...

‘’Bu akşam tüm medeni ülkeleri, Suriye'deki katliamı ve her türlü terörizmi durdurmak adına ABD'ye katılmaya davet ediyorum.’’
Donald Trump
‘’Hiç kimse Suriye halkı adına karar veremez.’’
Vladimir Putin
3’ 54’’
Kobanili Muhammed





Suriye ile alakalı Birleşmiş Milletler çağrı yaptı, devlet büyükleri açıklamalar yaptı. İnsanlar toplandılar, konuşmalar yaptılar. Ve savaş hala devam ediyor. Bomba sesleri, silah sesleri insanların seslerine karşılık veriyor. Kobanili Muhammed tüm bu seslere sessizce baş kaldırıyor. Savaşın zihninde, yaşantısında bıraktığı o derin izleri kelimelere ihtiyaç duymadan anlatıyor. Ve biz onu o kadar iyi anlıyoruz ki...

Suriye hakkında bugüne kadar yüzlerce belgesel çekildi. Hiçbiri beni ‘’Harikalar Diyarı’’ kadar etkilememişti. Konuşmanın büyüsüne o kadar kapılmışız ki sussak hiçbir şeyi anlatamazmışız gibi.
İletişim hayatımızın merkezi iken onu o kadar yıpratmışız ki yalnızca konuşmak ve bir şeyler anlatmanın adı iletişim olarak kalmış. Anlaşılıp anlaşılmadığımızı düşünmez olmuşuz. Konuştukça konuşup sesler arasında kaybolmuşuz. Belkide iletişimin asıl önemli noktası olan duyguların iletişime dahil olma aşamasını kaçırmışız. Muhammed bizim korktuğumuz sessizlikte kimsenin anlatamadıklarını anlatmış. Küçük bir çocuğun silahı tarif ederken basitlikten kaçıp büyük bir silah tarifi yapmasının acısını bize konuşmadan yansıtmış. Aslında biz onun sesini duymadığımız için konuşmadığını düşünüyoruz. Sınırlarımızın bir adım dışına çıksak onun konuştuğunu ve bizim hatta tüm dünyanın duymadığını fark edeceğiz.
‘’İletişim tarihi insanlık tarihidir.’’
Marshall McLuhan
Peki savaş insanlık tarihinin neresindedir?


Harikalar Diyarı video çalışması: https://www.youtube.com/watch?v=FuUz3giIbSg

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

annem gül'dü çiçekler girdi gönlüne'

-
Resim
"kalbi çiçek olan tüm annelere" kendi yolculuğuma çıkınca derinlerde burnuma çiçek kokusu geldi. benim ruhuma hep annem iyi geldi. annem isminin içinde bir çiçek taşıdığı için mi bilinmez ekmeyi, biçmeyi ve yetiştirmeyi çok sever. sivas'lı ruhumuz çorak topraklarda yalnızca buğday sarısını reva görünce gözüne, annem gül'dü çiçekler girdi gönlüne.  annem kaktüsleri çok sever. nasıl kendi çiçek kalbi çiçekse kaktüsleri de çiçek açar. menekşeleri sever. şarkıda geçince mor salkımı, mevsimi gelince sarı laleler. evimizin jeopolitik konumu gereği benjamin çiçeği. birtakım ruhsal ve kutsal inanışlarımız gereği kılıç bitkileri.  annem evimize gelen herkesi hayran bırakan bitkileri ile evimizden giden herkesin heybesine 1 saksı bırakır. annem çiçeklerini çok sever, onlarla sohbet eder. annem tüm ağaçların isimlerini, ıhlamurun dalından ne zaman toplanacağını, meyve ve sebzelerin mevsimlerini, kaktüsün ne zaman çiçek açtığını, orkidenin nasıl hayatta ve süt kaktüsünün nasıl ay...
Devamı

kendi evimde deplasmandayım

-
Resim
insan ya ağlar, ya öfkelenir, ya çay sigara ya da blog yazısı yazar sevgili dostlarım. elbette benim tercihim hep yazmaktan yana olmuştur.  bugünü bu satırlara sakladım.  öncelikle herkesin derdine sonsuz saygı duyuyor hepimize sağlık, selamet ve huşu diliyorum.  derdimin dermanı bilmem nerdedir bunun bana hediyeleri nelerdir diyorum ve şarkımı açıyor yazmaya başlıyorum. bugün 3 cüz, sayısız fetih, iftah lena hayral bab, sakin ol gerilme, akışa bırak... bıraktım da en son neyi nereye bıraktım hiç bilmiyorum sevgili dostlarım  çünkü: bugün bir şarkı olsaydı, bu şarkı bir gün olsaydı, şeyma uslanmamış ve 2 sene öncesi olsaydı, gözümün önünden eğitimler ve 5 aylık terbiyem geçerken, kahvaltıda biber ve maydanoz dengeye gelmek için ve 27 yaş döngüsünün sakinliğe büründüğü, 28 yaşımın en sevdiğim zamanlarındayken  kendi evimde  deplasmandayım bu çok acı bir şey  bilmem nasıl anlatayım lay lay lay işte tam o anda ustanın gözlerinin içine mutfak dolaplarını v...
Devamı

hüznün ertesi

-
Resim
bazı geceler gözümüz hüzne dalar Lila.  gönül bunalır Rab uyarır vaktin sedasıyla tan ağarır vaktin edasıyla ruh arınır  hüznün vedasıyla kul uyanır. önce etrafı toparlarız beraberinde kendimizi Lila ve yola çıkarız  yolda olmak nasiptir.  ümit etmek  bir gün daha  yolda  iz ve işaretleri okursun geceyi unutur gerçeği bulursun. "geciktirildi, reddedilmedi." hüznün ertesi  çıkarıldığın yolda pirin hızır'dır Lila  nedenini bilmesen de öyle bil bizim hüznümüz acziyetimizin nisyanıdır.  işte bundandır olanda da olmayanda da olan hayr. işte bundandır vaktin Sahibine teslimiyet sen yürümeye devam et Lila iz vesiledir. işaret menziledir. 
Devamı