Siber Aktivizm Ve Yorgun İnsan
Bir taş at
Bir taş daha at
Bir şiir ateşle, bir yumruk yükselt
Sesini yükselt
‘’Malcom X, aktivist’’
Bir tweet at
Bir tweet daha at
Bir imza başlat
‘’Siber aktivist’’
Haksızlıkların, yanlışlıkların
olduğu bir dünyada insan gözünü yumsada görmemezlikten gelemezdi.
Küreselleşme tüm dünyayı insanın
ayağına serdi.
Vaadleri teknolojinin her yere
ulaşacağı olan insanların söylemleri tüm dünyada yankılandı.
Her altı imza dolu kağıtta, her
atılan füzede, mermide ve daha çok imzada.
Ve vaadlerin arasına huzur,
mutluluk daha çok mutluluk eklendi.
Irak inandı buna Iraklı biri
sanıyoruz ki Iraklı biri Saddam’ın heykelini yıktı. İmzalar atıldı ve huzur
Irak’ın kutsal topraklarına bırakıldı. Ve alkışlandı. Bir taş atmak gerekti
huzur taşıyan(!) bu adamlara. Çünku bu huzurun içinde silah vardı. Ve imzaların
arasındaki satırlarda ve gülen yüzlerde ve fotoğraflarda, büyük binalarda,
takım elbiseli adamların dünyasında ve imzalarında ölüm vardı.
Doğulu adam, müslüman adam,
batılı müslüman adam, müslüman olmayan adam, ahlaklı adam, insanlar ölmesin
diyen adam sesini yükseltmesin, bir taş atmasın diye onlar bir adım attı. Sonra
aktivist büyükler twitter da bir tweet attı. Sonra diğerleri imza attı daha çok
imza. Dışarıda mermiler uçuşurken teknolojinin adamı siber aktivist oldu ve
tweet attı.
Takım elbiseli adamlar önlerini
iliklediler, aktivistler teknolojinin adamı olmaya devam ettiler. Büyük
harflerle bağırdılar. Malcom’ın bir taş atın çağrısını tweet attılar. Amerika'yı
taşladılar, İsrail'i. Ütopik dünyalarında tweet atarken takım elbiseli adamların
distopyasında olduklarını fark etmediler. Susturuldular. Sesleri bastırıldı.
İçerde kaldılar. Kimse başını pencereden dışarı çıkarmadı. Aktivistlerin
yaptıkları hiçbir işe yaramadı. Çünkü bir çocuk ölürken atılan son tweete
bakmıyordu. Bir mermi sıkılırken, mermi, havadaki bir mermi, birine
doğrultulmuş bir mermi... O an kimsenin umrunda değildi buna karşılık atılan
bir tweet, bir imza. İşte o zaman gereken şey bir taş atmaktı. Sesini
yükseltmekti. Bir şiir ateşlemekti. Duvara bir slogan yazmaktı. Oysa onların
sesi çıkmıyordu.
Teknolojinin adamı yorgun
düşmüştü.
Yorumlar
Yorum Gönder